නන් චන් | දෙවන පරිච්ඡේදය | කෝයි මත්ස්‍යයා

පිගන්මැටි බඳුනක විසිතුරු කෝයි මත්ස්‍යයෙක් සිටියේ ය. 

පෙනෙනා ලෙසට නම් ඌ සිටින්නේ හොදටම අලසකමින් , ඌට චලනය වෙන්නවත් අවශ්‍ය වුනේ නැහැ. අභ්‍යන්තර කුට්යේ ජනේලයන් විවෘතව පැවතියා , හිම පියළි දෙක තුනක් පිටත සිට ගසාගෙන ආවා. මත්ස්‍යයා ඌගේ වලිගට වනමින් , වටයක් පිහිනමින් , එහි වැටුණු හිම පියල්ල මුවින් ස්පර්ශ කළා. එක් මොහොතකට ඌ ශීතල වී ගියා, ඉන්පසුව නැවතත් ජලය තුලටම පිහිනා ගියේ , පුදුමයෙන් උගේ හිස වනමින්. ඌ මඳ වෙලාවක් තනිවම සෙල්ලම් කලා, නමුත් ඌට තවමත් ලොකු පාළුවක් දැනුනා, ඉතිං මේ මත්ස්‍යයා නැවතත් ඉහලට පිහිනා විත් වස්ත්‍ර ඇගලාගෙන සෝපාවේ නිදාගෙන සිටි පුද්ගලයා දෙස බැලුවා. 

මේ කෝයි මත්ස්‍යයා කවමදාවත් වෙන මනුෂ්‍යයෙක්ව දැකලා තිබුණේ නැහැ , ඉතිං ඌ මේ ලෝකයේ අවලස්සන ​, ලස්සන දෑ තක්සේරු කරනුන දැන හිටියෙත් නැහැ. ඒත් ඌ බොහො වෙලාවන්ට මේ පුද්ගලයා දිහා වශිකෘත වෙලා බලාගෙන සිටියේ ඌගේ සම්පූර්ණ දවසෙම විනෝදය මේ පුද්ගලයට යොමු වුනා වගේ.  සංයමයකින් තොර බැල්සකින් , ඌට මේ මිනිසාගේ ඇහිබැමි , දෑස් මුව නාසය පවා විශාල කර බලන්නත් , ඒ වතෙහි හැගීම් සහ මෘදු බවත් දැකගන්න පුළුවන්.  නමුත් මේ පුද්ගලයා අවදි වූ පසු , ඔහුගෙ මුහුණ වෙනස්ම ආකාරයේ ශීතල බවක් ගත්තා , ශීතල හිම තට්ටුවක් යට තිබෙන දැවෙන ගිනි පුපුරු මෙන් විරසක බවක් ඉසිළුවා. වාසනාවකට, මේ පුද්ගලයා ට බරපතල ලෙස තුවාල වී තිබුණෙන් දවසෙන් වැඩි  කාලයක් නිදාගන්ටන සිදු වුණා. 

කෝයි මත්ස්‍යයා ඔහු දෙස බෛාහෝ වෙලාවක් බලා සිටියා ඌ පිටත හිම වර්ෂා​ව වැඩිවනවාත් ජනේලයෙන් හිම පියළි බොහෝ ප්‍රමාණයක් ඇතුලතට පැමිණෙන ආකිරයත් දුටුවා. මේ මනුෂ්‍යයා කොයිතරම් නොසැලකිලිමත් ද යත් , ඔහුගේ නලලත මතට හිම පියල්ලක් වැටී ක්‍රමයෙන් දිය වී ගියා. 

කෝයි මාත්ස්‍යයාට එය ඌට හරස් වුවාක් මෙන් දැනුනා. ඌ මූ මනුෂ්‍යයා සමග මාස ගණනාවක් තිස්සේ හිටියා වුනත් , ඌ කිසි දිනෙක ඔහුට මේ තරම් සමීප වුණේ නැහැ. ඒවුනත් අද , මේ නිර්භීත හිම පියල්ල කෝයි මත්ස්‍යයාට ඒකටත් බාධා කළා. මොන හේතුවකටද?!

කෝයි මත්ස්‍යයා සිරිමැටි බදුනට ශබ්ද නැගෙන සේ පහර දී , ජලය කැලතෙන සේ, පිනුම් ගසමික් ජලය සෑම තැනකම විසිරුවා දැමුවා. එහි ඝෝෂාව නිසාම අවදි වුනු මනුෂ්‍යයා දෑස් විවර කරන්නට පෙර සන්සුන් ලෙස සිය නළලත රැළි ගැන්වුවා. මඳ ප්‍රමාදයකින් පසු පුද්ගලයාගේ බැල්ම පෝසිලේන් බදුනට යොමු වුනා. ඒ මොහෝතේම කෝයි මත්ස්‍යයා වතුරට පැන, කුඩා මේසය පුරාවට ජලය විසිරුවා දැමුවා.

ඌ සිතුවේ ඔහු දැන් නැගිට විත් තමාව සැනසීය යුතු  බවයි. නමුත් කවුද හිතුවේ , ඔහු ඒ දෙස විමසිල්ලෙන් බලාගෙන හිඳීවි කියලා. ඉන් පසු ඇගිල්ලක් ඔසවා වාතලයට දිගු කළ හේ නැවතත් තම දෑස් වසාගෙන නින්දට වැටුණේ ය. කෝයි මත්ස්‍යයා එක අරමුණක් තියා ගත්තා; ඌ උගේ වලිගය චලනය කළේ නැහැ එය වතුරේ පාවෙමින් තිබුණා. ඌ උගේ මුව හඬ නගන්නට ඔනැකමින් විවර කළත් , වා බුබුළු ඉහළට නැගුණා පමණයි. ඌ කෝපයෙන් සිකුවා, **මම ඔහුව දින කිහිපයක් නොසළකා හරිනවා, ඔහු කොයිතරම් පොළඹවගෙන මට ඒත්තු ගැන්නුවත් , මම ඔහුව ගණන් ගන්නේ නෑමයි!**

මේ පුද්ගලයා පසු දින උදෑසන වන තුරුම නිදා ගත්තා. ඔහු අවදි වී ඇදුම් වතලාගනිද්දී, ඔහු තෙහෙට්ටුවෙන් පීඩාවට පත්ව ඇති සෙයක් පෙනුනා.  කෝයි මත්ස්‍යයා මුළු රාත්‍රිය පුරාවටම දැඩි පිළිවෙතක පසු වුනා. එමෙන්ම ඌ “මම ඔහුව ගණන් ගන්නේ නෑ” යන සිතුවිල්ල “සුභගමන්, හැමදෙයක​ටම. දැන් ඉඳලා, අපි ආගන්තයෝ විතරයි.” යන්නට වෙනස් වුනා. අවාසනාවකට, ඒ පුද්ගලයා ට එය අසන්නවත් තේරුම්ගන්නවත් හැකියාවක් තිබුනේ නැහැ. ඔහු තම අත්ලට ආහාර ස්වල්පයක් දමාගත්තා ,කෝයි මත්ස්‍යයාට ඌගේ සිරුර සැහැල්ලු වී චලනය කරන්න ​​ට හැකි බවක් දැනුණා ඌ චලනය වෙන්නට පටන් ගත්තා. ඌ​ට චලනය වන්නට හැකි වූ වහාම, ඌට කමන් හිතු සියල්ලම අමතක වී ගොස් ආහාර පසුපස හඹා යන්නට වුණේ ගිල දමමින්.  එය අවසන කළ ඌ, උගේ සිරුර ඔහුගේ දෑගිලි වල අතුල්ලමින් කීකරු බවක් පෑවා.

මේ පුද්ගලයා ගේ සම පැහැපත් බවක් ගත්තේ ය. කෝයි මත්ස්‍යයා ඔහුගේ අතැගිලි අතර කැරකෙද්දී , ඔහු එක් ස්පර්ශයකින් දියවී යාවි යැයි ඌ​ට සිතුනා. ඒයට හේතුව නම් ඔහු බලා සිටියේ ඔහුට හදවතක් නැතිවාක් සේ වීම ය. නමුත් සැබෑවටම ඔහුට මුල සිටම හදවතක් තිබුනේ නැත. මේ දින කිහිපයේදි ඔහු කිසිම විටක නින්දෙන් අවධි වූයේ ද නැත. කෝයි මත්ස්‍යයා ඇත්තෙන්ම ඔහු දියවී යාවි යැයි බිය වූයෙන් , ඌ සිය මුවින් ඔහුගේ ඇගිල්ලක් සැපුවේ , ඔහු ගැන දැන ගැනීමට ය. අනාප්ක්ෂිත ලෙස , ඔහුගේ මාංශය ස්පර්ශ කරද්දි ශීතල බවක් දැනුණු අතර , ඔහුට තෙත මෘදු බවක් ද දැනුණේ ය. කෝයි මත්ස්‍යයා පුදුමයට පත්වෙමින් තවත් කිහිප වතාවක් ම ඔහුගේ ඇගිලි සපා දමන්නට වූ අතර ඔහු නැවත පියවි සිහියට පැමිණ කැසීමක් දැනෙන ඇගිලි තුඩු දෙස නෙත් යොමු කළේ ය.

ඔහු ජලය මදක් කලතමින් ඇසුවේ ය, “ඔබට ආමාර ගත්තා මදි වගේද?”

ඔහු කතා කරනවාත් සමඟම , ආලින්දයේ වු උතුරු සුළග මොහොතකට නිශ්චල වූයේ ය.

කෝයි මත්ස්‍යයා ඔමුගේ ඇගිලි තුඩු වටා පිහිකමින්, පෙරලෙමින් ඔහු දෙස ඕනෑකමින් බලා සිටියේ ය. එය වටහාගත් මනුෂ්‍යයා ​ජනේලය වෙතට බැල්මක් හෙළුවේ ය. මේ මොහොතේ තිබෙන්නේ දැඩි හිම වර්ෂා පතනයකි , එමෙන්ම ඔහු ට පිටතට යන්නට ද ඒ කාලගුණය සුදුසු නොවුනේ ය, නමුත් සාමාන්‍ය බුද්ධිය භාවිතා කරනවා වෙනුවට , ඔහු පිටතට පය තැබුවේ ය.

පියගැටපෙළට පහළින් හිඳගත් කුඩා හිම ගොඩක් එක්වරම පුපුරා ගොස් කුඩා පාෂාණ රුවක් නිරාවරණය විය.  තම කකුල් සහ අත් භාවිතා කරමින්, කුඩා පාෂාණ රුව දොරේ එළිපත්ත මතට නැඟී, සුදු මැටි භාජනයක් හිස මුදුනේ තබාගෙන, ඒ පුද්ගලයා පසු පස හඹා ගියේ ය. හේ ඒ වන විටත් හිම මතට පය තබා සිටියේ ය. මැටි භාජනය හිස මත තබාගෙන කුඩා පාෂාණ රුව මිනිසා පසුපසින් ඇවිද ගියේය. ආකාශයෙන් ඇද වැටෙන හිම  ඔවුන් මතට වැටීමෙන් වැළකුණේ ඔවුන් පිළිබඳ යම් සැකයක් ඇතිවාක් ලෙසිනි.

කෝයි මත්ස්‍යයා තමාව ඔහු සියතින් රැගෙන නොයාම නිසා දුකට පත් ව සිටියා. නමුත් හිමෙන් වැසී ගිය අහසත් ධවල සයුරකින් වැසී ගිය උද්‍යාන භූමියත් දැකීමෙන් ඌ ඒ මනෝභාවය මඳක් ඉවතට දමා උද්‍යෝගයෙන් ඉහළ පහළ පාවී ගියේය.

ඌ සාමාන්‍යයෙන් ජීවත් වුණේ අභ්‍යන්තර කුටියේ වීම නිසා පිටත දර්ශනයක් දැකගන්න හැකියාවක් තිබුනේ නැහැ.  ඔවුන් එළිමහනට පැමිණියේ මේ පුද්ගලයා යහපත් මනෝභාවයකින් සිටින විට පමණයි. ඌ හිම දකින්නේ සිය පළමු වතාවටයි;  ඌගේ උද්‍යෝගය පැහැදිලිවම පෙනෙන්නට තිබුනා. මොහොතකට, ඌට තමා ගැනම අමතක වී භාජනය සෙලවෙන්නට තරම් දැගලුවා.  කුඩා පාෂාණ රුව පැකිලී හිම මත සමතුලිතතාවය පවත්වා ගන්නට අරගල කළ නමුත් අවසන ඔහු පොළව මතට ඇද වැටුණු අතර භාජනය හිම සත ලිස්සා ගියේ ය. වාසනාවකට, භාජනය කැඬී නොගිය අතර කිසිඳු හානියක් ද නොවුනත් , නමුත් අවාසනාවකට, කෝයි මත්ස්‍යයා ට පිටත​ට පියාසර කරන්න ට සිදුවුනා.

කෝයි මත්ස්‍යයා රත්‍රරන් රත් පැහැ ආරැක්කුවක් සේ ගුවනේ පාවෙමින් හිස හිම අතර සිරවන සේ ඇද වැටුණු අතර ඌගේ වලිගය භීතියෙන් යුතුව හිම මතට දරුණු ලෙස පහර ගසමින් තිබුණේ ය. මොහොතක් යන්නට පෙරම කවුරුන් හෝ ඌව වලිගයෙන් අල්ලා අහුලා ගත්තා.ඌ මුලින් සිතාගෙන සිටියේ නිහතමානි දුක්ඛිත විදිහට හැ​සිරෙන්නට වුනත් , ඌගේ දෘෂ්ටිය ​ට කඩවසම් , තරුණ මුහුණක් හසුවෙද්දී, ඔහු වහාම කෝපයෙන් අරගල කරන්නට පටන් ගත්තා.

ආහ් යී තියුණු දත් හෙළි කරමින් හිනැහුණා. “ජිං ලින්! මට මේ මාළුවව තියා ගන්න පුළුවන් ද? ඌ හරිම තරබාරුයි. උෟව බැද්දත් තැම්බුවත් හොද රහට හිටීවි.”

ජිං ලින් ඔහුගේ ගමන නවතා ආපසු හැරී බැලුවේ ය. ඔහු පවසන්නට විය, “මට ඌ ආපහු දෙන්න.”

කුඩා පාෂාණ රුව නැගිට්ටා. හැඩයකට නමා තිබුණු තණකොළ ඔටුන්න ගෙන ඔහු සිය හිස මත තබා ගත් අතර ඔහු ආහ් යී පසුපස හඹා ගියේ නැවත කෝයි මත්ස්‍යයා ලබා ගන්නා අටියෙනි. අහ් යී හිතාමතාම කෝයි මත්ස්‍යයා ඔසවා ගුවනේ පැද්දෙමින් සිනහ නගමින් පවසන්නට විය. “ඔබට ළගට ඇවිත් ම ඌව අරගන්න. ජිං ලින් ඔබ ඇත්තටම හරිම අලසයි.  දවසම නිදාගන්න විතරයි දන්නේ.  ඇයි ඔබ කන්දෙන් පහළට ඇවිත් මම එක්ක සෙල්ලම් කරන්නේ නැත්තේ? ජොංදූ වල බිම් විශාලයි වගේම විනෝදජනකයි.  එහෙ ස්වර්ගයට වඩා හාත්පසින් ම වෙනස්. මම සහතික වෙනවා එහෙදි ඔබට ඔබවම අමතක වෙන තරමට පුදුමයට පත් වේවි කියලා."

කෝයි මත්ස්‍යයා වැඩිපුරම වෛර ​කරන පුද්ගලයෙක් සිටිකවා නම් , එහි ගෞරවය හිමි විය යුත්තේ ආහ් යීටයි. ඔහු සන් ලී ගසෙහි පංච වර්ණිත කුරුල්ලෙක් වූ අතර බොහෝ විට උයනෙහි ක්‍රීඩාවන් කරන්නට මනුෂ්‍යයෙක් ලෙසට පරිවර්තනය වූයේ ය. ඔහු පැමිණෙන හැම වතාවකම, ඔහු කෝයි මත්ස්‍යයා ප්‍රයෝජනයට ගෙන ජිං ලින් ඉදිරියේ හැකි සෑම ලෙසකම මිත්‍රශීලී බවක් පාන්නට උත්සහ කළේ ය. අවකාශයේ එහා මෙහා පැද්දීමෙන් බ්‍රොකේඩ් කාප්ට කරකැවිල්ල ඇති වූ අතර, දැන් ඌට ඇසුනේ  ආහ් යී නැවතත් ජිං ලින්ව කන්දෙන් පහළට ඇද ගැනීමට උත්සාහ කරන බව යි.  ඌ කෝපයෙන් පියාසර කලද ආහ් යීට කිසිවක් කරන්නට ඔහුට හැකියාවක් තිබුනේ නැත.

කුඩා ගල් කැටයක් ආහ් යී ගේ කලවයට වැදුණා.ආහ් යී වේදනාවෙන් පය බදාගනිද්දී ලද අවස්ථාවෙන් කෝයි මත්ස්‍යයා නිදහස් වී පැනගන්නට සමත් වුනා. කුඩා පාෂාණ රුව ඌ අල්ලාගන්නට හැරුණා. නමුත් මේ කෝයි මත්ස්‍යයා කෙතරම් තරබාරුද කියනවා නම් ඔහුට අල්ලාගල්නට හැකිවුනේ උගෙන් අඩක් පමණයි. ඉතිරි කොටස හිම මත උමතුවෙන් මෙන් ඇදී ගියා. කෝයි මත්ස්‍යයා හිම හිම මත ඇදිගෙන ගියා.  උගේ සුහුණ මතට සෘජුවම හිම පතිත වුනා. ඌට බුබුළු පිට කරන්නටවත් හැකිවාවක් තිබුනේ නැහැ. ඌ බොහෝ වේලාවක් දගලමින් සිටි නිසාම  සියල්ල අදුරු වන්නට ආසන්න තත්වයකයි සිටියේ.

ජිං ලින් උී හස්තයට ගත්තත්, ඌගේ සෙලවීමටවත් නොහැකි තරම් අකර්මණ්‍ය වී සිටියා. එය ඇත්තටම කණගාටුදායක දසුනක්. ​ජිං ලින් ඔහු දෙස මොහොතක් බලා සිටියා. ඌ සිය මුව පුළුල් ව විවර කරගත් වහා , ජිං ලින් උෟව ඔහුගේ අත් කබායට අතුලට දැමුවා. ඌ අත් කබායට ගිය වහා , ඌ ජීවයෙන් සහ ශක්තියෙන් පිරී ගියා. ජින් ලින්ගේ අත් කබාය තුළ ස්වභාවිකවම ච්‍යව් කන් - විශ්වයක් තිබුණා.එහි ගිලී සිටි කෝයි මත්ස්‍යයා ට අවසන ආශ්වාස කරන්නට හැකි වුනේ ඒ වටපිටාවේ ආධ්‍යාත්මික ශක්තිය බහුලවූ නිසයි. ඌ ජිං ලින්ට තව තවත් සමීප වුනේ විස්තල කළ නොහැකි තරමේ සනීපයක් දැනුණ නිසයි. 

ඌ ඔහු මත විශ්වාසය තැබුවේත්  ඇලී ගැලී සිටියේත්, ජින් ලිං මත ආධිපත්‍යය පැතිරුවේත් මේ නිසා ය. ඌ ජින් ලිං ට සමීපව සිටින තාක් කල් , ලින් ලිංගේ ආධ්‍යාත්මික ශක්තිය ඌව පෝෂණය කරයි. මෙය සිදුවන්නේ කුමන හේතුවක් නිසාදැයි නොදනිතත් , ඌ ඒ පෝෂණය වීමේ හැගීමට විශේෂ වශයෙන් වහල් වී සිටියා. ඌට ආහාර සපනවාට වඩා මේ ආධ්‍යාත්මික ශක්තිය වඩා රසවත් යැයි හැගුණා පමණක් නෙමෙයි ඌ සෑම විටම එයට කෑදර බවක් දැක්වූවා. ඌට බඩ කුස පුරවාගන්නට දෙයක් එහි තිබුනේ නැහැ; ඒත් අන් අයට එය ලබා ගන්න බඩ දෙන්නේ කොහොමද? මේ අනුව, ඌ නිරායාසයෙන්ම ජිං ලින් ට සමීප වන ඕනෑම අයෙක් ව ඔහුගේ ආධ්‍යාත්මික ශක්තිය සොරකම් කරන අයෙක් ලෙස සැලකුවේ ය, එමෙන්ම ඔවුන් ​ට ඌගේ රෞද්‍ර සැලකිලිද අත් විදගන්නට සිදුවුණි.

කෝයි මත්ස්‍යයා ඔහුගේ ආධ්‍යාත්මික ශක්තියෙන් පෝෂණය වන අතරේ , ජිං ලින් සහ ආහ් යීගේ සංවාදයට සවන් දුන්නේ ය.

“අපිට කන්දෙන් පිටතට යන්න බැරිද? ඔබ හැමතිස්සෙම මෙතන හිරවෙලායි ඉන්නේ. අවුරුදු සීයයක් ගියත් පන්සීයක් ගියත් , ඒක තාමත් එහෙමමයි. ඒක හරිම පාළු හිතෙන දෙයක්.” ආහ්යි සිය දෑත් හිස පිටුපස තබාගෙන හිම ගොඩැලි වලට පහර දෙමින් ඇසුවා. “ඔබ ස්වර්ගයේ දීත් මේ විදිහ ද?”

**ඒකෙන් තමුන්ට ඇති වැඩක් නැහැනේ.**

කෝයි මත්ස්‍යයා ශීතල ලෙස සිතුවා.

ජිං ලින් ගේ සළුව සුළගෙහි ගසාගෙන ගියා. ඔහු විමසුවේ සරල ලෙසයි, “ඔබට මගෙන් මොනවද ඕනෙ කරන්නේ?”

"මට හේතුවක් නැතුව එන්න බැරිද?  ඔබ ටිකක් නොසන්සුන් වැඩියි නේද?  ඔබේ හදවතේ මම ඒවගේ කෙනෙක්ද?"  අහ් යී අවඥාවෙන් ඇහුවා.

"කිසිවෙක් හේතුවක් නැතිව පන්සලකට යන්නේ නැහැ. " ජිං ලින්ගේ කටහඬ සුළඟත් වඩා සීතල බවක් ගත්තා.

ආහ් යී ට මේ ශීතල භාවය දරාගත නොහැකි වූ අතර හේ තම සළුව සිරැර වටා තදින් ඔතා ගත්තේ පරාජිතයෙකු ලෙසින්. ඔහුගේ නිකට වස්ත්‍රයට වැසී ගිහින් ඔහුගේ අදුරු දෙඇස පමණක් නිරාවරණය වී පැවතුනා. එයින් ඔහුගේ ස්ත්‍රී පුරුෂ ​ලක්ෂණ දෙවර්ගය ම ඉස්මතු වුනා. ඔහු සිය දෙනෙතින් මෘදුව ජිං ලින් දෙස බලා පවසන්නට වුනා. “ජිං ලින් ග'ග, නැගෙනහිර ප්‍රදේශයේ මර කරදර කරන අසුරයෙන් ඉන්නවා, ඒත් මට ඔහු ඒක සටන් කරලා දිනන්න බැහැ. ඔබ පහළට ගිහින් ඔහුට පාඩමක් උගන්නන්න කෝ.  ඔහුව මරන්න වුවමනා නැහැ, ඔහුගේ අත පයක්හරි කකුලක්හරි කඩලා ඔහුව මගෙ කීමට මේ දැන් ඉදලාඅවනත වෙන විදිහට වැඩේ කරලා දෙන්න. හා නේද ?”

ජිං ලින් ඔහුගේ පියවර නතර කර අහ් යී බැල්මක් හෙළුවේ ය.

ආහ් යී ඒ බැල්ම නිසාවෙන්ම පියවරක් පසුපසට ගත්තේ, තමා මුහුණ දෙන්නේ මනුෂ්‍යයෙකුට නොව ශීතල තාපසයෙකුට යැයි සිතමින්. ඔහුගේ වත පුරා දහදිය දැමූ අතර සන්සුන් ලෙස සිටිමට නොහැකි වූ අතර සිහින් හඬින් ශබ්දයක් නැගූ හේ, හිම පෙරලමින් “මට උදව් කරනවද නැද්ද?!” යැයි ඇසුවා.

ජිං ලින් ඔහු දෙස නොසැලකිලිමත් ආකාරයෙන් බලා හිඳ පවසන්නට වුණා. “ඔබට ඔය තරමටම අනෙක් අයගේ අතපය කඩා දමන්නට අවශ්‍ය ද?”

අහ් යීගේ හදවත සීතල වූ අතර ඔහු එයින් වඩාත් සලිත වූයේ ය. හේ තව සළුවා තදින් දවටාගත් අතර එයට පිළිතුරු දුන්නේ නැත.  ජිං ලින් ඔහු කෙරෙහි වැඩි අවධානයක් යොමු නොකළ අතර දිගටම ඉදිරියට පියවර තැබුවේ ය.

ආහ් යී සිටි තැනම හිඳ දත්මිටි කෑවේ ය. හේ පුද්ගලයා අසතුටට පත් වූයේ ඔහුගේ කුමන වදනක් නිසාවෙන්දැයි ඔහුට වටහාගත හැකි නොවුණේ ය. එය ඔහුට වෙනකෙකුගෙන් ජීවිතය අවශ්‍ය නොවුනාක් සේ ය. ඔහුට අවශ්‍ය වූයේ අනෙකාගේ අත්පා කඩා දමන්නට පමණි. ඉතිං එහි ඇති වරද මොකක්ද? ඔහු දෙස මුහුණ හරවා බලන්නට නොහැකි තරම් කූපිත වන්නට එහි ඇති ප්‍රශ්නය කුමක් ද?!

ආහ් යී දඩබ්බර වූ අතර කුඩා කළ සිටම සුරතල් කර තිබුණා. ඔහුගේ සොහොයුරිය , ජොංදූ හි වෘක්ෂලතා වල වර්ධන භාරව සිටි දේවතාවිය වන සන් ලී ගස වන අතර ඈ ඔහුට බොහෝ සෙනෙහස පෑවේ ය. ඔහු සැමවිටම තමන්ගේ මාර්ගයේ ගමන් කළේ ය, හේ ජොංදූ පුරාවටම ගමන් කළේ ය, ඉතිං, හොදින් හැසිරෙන්න යන වදනේ තේරුම ඔහු කොහෙන් තියා දැනගන්න ද? දැන් ඔහුව ‘හිරිහැරයට’ පත් වී තිබුණු හෙයින් ඔහු අයැදීම සදහා ජිං ලින් පසුපස හඹා යාම අතහැර දැමූ අතර , පංච වර්ණිත කුරුල්ලෙකු බවට පරිවර්තනය වී අධික හිම මධ්‍යයෙන් පියාසර කළේය.

එය රාත්‍රිය වූ අතර කෝයි මත්ස්‍යයා මැටි බිත්තියට එරෙහිව නොසෙල්වී සිටියදී ජිං ලින් නිදා සිටියේය.  ඇතුල් කුටියේ ආලෝකයක් නොතිබූ අතර උදළුානයද සම්පූර්ණයෙන්ම අඳුරු විය.  මෘදු ශබ්දයක් නිකුත් කරමින්, ආහ් යී අභ්‍යන්තර කුටියට පියාසර කර ඔහුගේ මිනිස් ස්වරූපයට වෙනස් විය.  ඔහු ජල බඳුන අතට ගෙන එය සමඟ දොරෙන් පිටතට බැස්සේය.

උද්‍යානයට ආ පසු අහ් යී දුවන්නට පටන් ගත්තා.  කෝයි මත්ස්‍යයා ජලය කැලතෙන හඬින් අවදි වන්නට පටන් ගෙන සිටියේ ය. රාත්‍රියේ පීඩාකාරී අන්ධකාරය සහ ඒ අවට නොනවත්වා හිම පතනය වන බව දුටු ඌ, තමා කරදරයක සිටින බව දැන සිටියේය.

“ඔහු හැමතිස්සෙම ඔබව අගය කරනවා. මම ගිහින් ඔබව කන්දෙන් පහලට අතහරිනවා, ඊට පස්සේ ඔහු අනිවාර්යයෙන්ම ඔබව හොයාගෙන ඒවි !” ආහ් යී ඔහුගේ වස්ත්‍රයෙන් බදුන ආවරණය කර ගනිමින් නාසහ ඉහළට ඇද්දේ ය, “ඔහු ආවේ නැතත් කමක් නැහැ. ඔබ ඔබේ වලිගයෙන් මගේ කම්මුලට කිහිපවතාවක්ම පහර දීලා තියෙනවා.  ඔහුට ඔබව අවශ්‍ය නැති නිසා , මම ඔබව ගඟට අකහැරලා යක්ෂයන්ට ආහාරයක් වෙන්න ඉඩ හරිනවා!”

ආහ් යංි කතා කරනු ඇසුණු කෝයි මත්ස්‍යයා ගේ රුධිරය කෝපයෙන්The බුබුළු නැගුවා.

“ඔබට මාව තේරෙන්නේ නැහැ කියලා පෙන්වන්න එපා.  ඔබ හිතන්නේ මම දන්නේ නැහැ කියලද?  ඔබ හැම දවසකම ජිංලින් අසල ඉන්නේ ඔහුගේ අධ්‍යාත්මික ශක්තිය වෙනුවෙනුයි.  ඔබේ ධ්‍යානවේදී මට්ටම වැඩි දියුණු කරගන්න ඔබට ඔහුව ගිල දමන්නයි ඕනේ. එතකොට ඔබට ඔබේ සැබෑ ස්වරූපයට කලිව්ම පරිවර්තනය වෙන්න පුළුවන්.  අහ් යී උඩට පැන, ඔහුගේ දෑත් පියාපත් බවට පත් කර, වලාකුළු අතරින් ඉහළට නැග්ගා.  “ඔබ හිතන්නේ ජිං ලින් දන්නේ නැහැ කියලද?  මෝඩයා!  මම බලන්නම් ඔහු එනවද නැද්ද කියලා."

කෝයි මත්ස්‍යයා උෟගේ හැම ශක්තියකින්ම ඉහළට පැන්නා, නමුත් ඌගේ පැනයාමේ මාර්ගය සම්පූර්ණයෙන්ම ආහ් යී ගේ වස්ත්‍රයෙන් අවහිර ව තිබුණා. ඌට තමා ජිං ලින් ගෙන් එන්න එන්නම දුරස් වන බව දැනුනා.  ඌට ඇහුණේ සුළග හමා යන හඬ පමණයි; ආහ් යී මුළු රාත්‍රිය පුරාවටම පියාසර කළා.

කුමයෙන් කෝයි මත්ස්‍යයා ශීතල සුලග හමන ශබ්දයෙන් සන්සුන් වුනා. ඌ සිතූ පරිද්දෙන්ම ගැඹුරු ජලයේ කිබිඳි බුබුළු නංවමින් සිටියා.

**ජිං ලින් නිදාගත්තට පස්සේ අවදි ගරනුන ඇත්තෙන්ම අපහසුයි. හරියට ඔහු අර්ධ වශයෙන් මිය ගිහින් වගේ.  ඔහු නැවතත් කවදා අවදි වේවිද කියලා කවුද දන්නෙ?  මේ වතාවේ ඔහු වසන්තය වන තුරු නිදා ගත්කොත්, මම එකකොට ඇත්තටම අසරණ තත්වයකට පත්වෙනවා නේද?**

ඌ කල්පනා කල්පනා කළේය;  ඌ කෙසේ හෝ පැන යන්නට අවස්ථාවක් සොයා ගත යුතු ය.

නමුත් ජිං ලින් තවමත් තද නින්දක සිටියද හිම මතට හේත්තු වී සිටි කුඩා ගල් රූපය හිස වනමින් අවදි වුනා.  ඌ කළු පැහැබෝංචි මෙන් වූ කුඩා දෑස් පිසදාගෙන දුවන්නට පටන් ගත්තා. ඔහු පඩිපෙල මතිව් දඅවද්දී අවධානය යොමු නොකල නිසා ලිස්සා ගොස් , කන්දේ පාමුලට පෙරලි ගිය අතර තමාගේ පිටුපස පැතලි වන තුරු ඔහු තඩ් හඬින් වැදී ගියේ ය.. ඔහු එක්වරම කෝයි මත්ස්‍යයයෙකු සේ උඩ පැන සිටගත්තා. ඔහු සිය තණකොළ ඔටුන්න දිරා ගිය කෝටු කැබැල්ලක් ආධාරකයක් ලෙස භාවිතා කරනුනට පෙර නිසි ලෙස සකසාගත් අතර කොර ගසමින් ආහ් යී පියඹා ගිය දිශාවට ඇවිද යන්නට විය.

අරුත් පැහැදිලි කිරීම

(ආහ් යී ගේ සෑබෑ අනන්‍යතාවය ඉදිරි පරිච්ඡේදයන් වල සදහන් වේවි. දරනට මම පංච වර්ණිත කුරුල්ලා විදිහට ගන්නවා.).

හේතුවක් නැතිව පන්සලකට යන්නේ නැහැ.  යමෙකු සෙවීමට සෑම විටම හේතුවක් හෝ යටි චේතනාවක් ඇත.

බොහෝ යක්ෂයන් සහ අවතාර ඔවුන්ගේ පෙනුම සහ හැඩය වෙනස් කරගනියි. වඩාත් සුලභ ස්වරූපය නම් මනුෂ්‍ය ස්වරූපයයි. ඇතැම් විට එය ඔවුන් ගේ සාමාන්‍ය ස්වරුපයද වෙයි.

පෙර පරිච්ඡේදය | සියළුම පරිච්ඡේදය | පසු  පරිච්ඡේදය