පලමු පරිච්ඡේදය | ස්වර්ගයේ කවුළුව

මළුව පුරා විසිරුණු සුවදවත් මෙයිහ්වා(1) මල්පෙති,තවමත් දිය නොවුණු හිම හා මුසුව පැවතියේය.සන්ධ්‍යාවේ කඩතුරාව කෙළවරින් ජලය මෙන් සිසිල්ව සද පායා තිබුණි.

කුඩා මලුව පිටුපස කොනක අඩක් චෙරි ගසට මුවාවුණු පැරණි ගේට්ටුවක් විය.සන්නාහයෙන් හා ආයුධවලින් සන්නද්ධ වුනු මනාව වැඩුණු පිරිමි දෙදෙනෙකු විසින් එය ආරක්ෂා කරන ලද අතර,දොරෙන් ඇතුළත පැහැදිලිවම පෙනෙන පරිදි විශාල ඉඩක් සහිත විය.එහි පටු වැරැන්ඩාවක් වූ අතර එය අදුරු සිරගෙයකට පිවිසෙන ගල් ඇතිරූ මාර්ගයකට ඉහලින් පැවතියේය.ඇතුලත පැවති වාතාවරණය ශෝකී හා මරණයේ දුර්ගන්ධයෙන් බරව තිබිණ.

මල් සුවද පවා ඇතුළට නොඑන පරිදි දොර හරස්ව පැවතිණි. විවිධ ආයුධ රැගත් තවත් මුරකරුවන් ඇතුලත නිශ්චලව සිටියහ. ඔවුන් ආරක්ෂා කරමින් සිටි සිරකුටි වල යකඩ කූරු වැඩුණු මිනිසෙකුගේ අතක් තරම් ඝන විය. බන්ධනාගාරය තුළ ඇති අඳුරු පටු මාවත ඔස්සේ යන්නෙකුට ඇතුළත යාන්ත්‍රණයන් සහිත,හොදින් ආරක්ශා කෙරුණු ,විශාල ගල් දොරවල් තුනක් හමුවනු ඇත.එම දොරවල් පිටුපස මනුශ්‍ය ආත්මයකට ජීවිතයක් නං නොවීය.එම අදුරු මාවත දුශ්ඨ ආත්මයන්ගෙන් පිරුණු පාතාල ලෝකයට දිවෙන මගක් මෙන් මන්දදීප්තියෙන් ආලෝකමත්ව පැවතිණි.

බන්ධනාගාරය කෙළවරේම පැවති සිරකුටිය තුළ,විඩාපත් සුසුමින් බරවුණු පිරිමි කටහඬක් පහත් ස්වරයෙන් යමක් පවසන්නට වූයේය.

ඒත් සමගම! සිරගෙදර අඳුර විනිවිද යන ලෙසින් යමෙකු විලාප දෙන්නට විය.මිය යන සතෙකුගේ කෑගැසීමක් බදු ලතෝනි හඩ,ඕනෑම මිනිස් ආත්මයකට භීතියක් ගෙන දීමට සමත්වන්නකි.

දොරට පිටතින් සිටි මුරකරුවන් දෙදෙනාගෙන්,අත්දැකීම් අඩු තරුණ මුරකරුවා විලාපය ඇසීමෙන් පසු වෙව්ලන්නට විය.ඔහු, ඔහුගේ සගයා දෙස බැල්මක් හෙලුවේය.අනෙක් තැනැත්තා බීරෙකු මෙන් නිශ්චලව කෙළින් සිටගෙන සිටින බව පෙන්නුම් කළේය.එබැවින් තරුණ මුරකරුවාද නැවත සංසුන්ව බිම බලාගත්තේය.

කෑගැසීම තවත් තීව්‍ර විය. එම පුද්ගලයා තම කටහඬ නැතිවී, හුස්ම හිරවන තුරු කෑ ගසමින් සිටියේය.දොරෙන් ඇතුලත සිටින්නන්ගේ දුක්ඛිතභාවය පිළිබද සාක්ශිදෙමින්,අවසානයේදී  විලාපය හඬා වැලපීමක් බවට පත් විය.

නවක මුරකරුවාට දැනුණේ සියොළගම ලොමුදැහැ ගැන්වෙන බවයි.

හෝරාවකට පමණ පසු, අවසානයේ ශබ්දය අඩු විය.මද වේලාවකින් දෙදෙනෙකු විසින් බාගෙට මැරුණු මැදිවියේ මිනිසෙක් පිටතට ඇදගෙන ආහ. ඔහුගේ දෑත් නිරුවත් වූ අතර හිස එක පැත්තකට කඩා වැටී, හිසකෙස් දහඩියෙන් තෙත් වී තිබුණි.තොල් සපා කෑ, කටෙහි කොනකින් ලේ පෙණ දමමින් පැවතිණි.ඔහුගේ බඩේ සහ පපුවේ ප්‍රධාන කටු චිකිත්සක ලක්ෂ්‍ය හතට ගැඹුරු තද රතු පාට ඇනගසා තිබූ අතර ඒ හැර පෙනෙන තුවාල කිසිවක් නොවීය.එය භයානක සිතුවමක් මෙන් විය.

තරුණ මුරකරුවාට උදව් කළ නොහැකි නමුත් ගල් දොරක් පිටුපසින් ඔවුන් නොපෙනී යනතුරුම ඔහු බලාසිටියේය.

එවෙලේම ඔහුට පිටුපසින් හඩක් නැගුණි.“දැන් ඒක දැක්කම දුකයිද?”

ඔහු බියෙන් වෙව්ලමින් ආපසු හැරී බැලුවේය. නීලවර්ණ වස්ත්‍ර වලින් සැරසුණු මිනිසෙක් නිශ්ශබ්දව පිටුපසින් සිටගෙන සිටියේය.ඔහු කෙතරම් වෙලාවක් එහි සිටියාදැයි දන්නේ දෙව්ලොවම පමණි.අනෙක් මුරකරු ඒ වන විටත් දණින් වැටී සිටි නිසා ඔහුද ඉක්මනින්ම “මගේ ස්වාමීනී” කියමින් ඔහුව අනුගමනය කළේය.

නීල සළුවෙන් සැරසුනු පුද්ගලයා වයස අවුරුදු විසි ගණන්වල පසුවන බව පෙනෙන්නට තිබුණත්, ඔහුගේ මුහුණේ අසනීපයක සලකුණු තිබුණි.ඔහුගේ මුහුණ තියුණුය.ඝන ඇහි පිහාටු නිසා ඔහු බිම බලන විට ඔහුගේ මුහුණෙන් කොටසක් සැඟවී ඇති බව පෙනේ.කලාතුරකින් ඔහු හිස ඔසවා බලනවිට ඔහුගේ දීප්තිමත් දෑස්වල ඇති සීතල බැල්ම දැකිය හැක.තියුණු නාසයක් සහ අවඥා සහගත තොල් ඔහුගේ කඩවසම් පෙනුමෙහි අනතුරුදායක බව ඉස්මතු කලෝය.

ගෞරව නාම ඇසීමෙන් පසු ඔහු තරුණයා දෙස බැලුවේ මෘදු ලෙස සිනාසෙමිනි, “ඔබ නවකයෙක් විය යුතුයි?”

තරුණයා හිස වැනුවේය. "එසේය ස්වාමීනී."

ඔහු තරුණ ආරක්ශකයාගේ උරහිසට දෙවරක් තට්ටු කළේය, “එසේනම් මින් ඉදිරියට මට එහෙම කතා කරන්න එපා.ඒ ආමන්ත්‍රණය තවදුරටත් මගේ නොවේ.ඊලඟ වතාවේ මට චෞ මහත්තයා කියලා කතා කරන්න."

තරුණයා ගෞරවාන්විතව ඉක්මනින්ම උඩ බලා නැවතත් බිම බලාගත්තේය. "එහෙමයි!"

ඔහු හිස වනා,දෑත් සෙලවමින් ඔවුන්ට පිටවයන ලෙස සන්කලේය."ඔබ දෙදෙනාට යන්න පුළුවන්"

මුරකරුවන් දෙදෙනා කීකරුව එක පැත්තකින් පිටතට ගියහ.තරුණ ආරක්ශකයා දොරින් පිටතට යාමට පෙර තත්පරයකට නැවත හැරී බැලුවේය. නීල සළුවෙන් සැරසුනු පුද්ගලයා සිරකුටියේ දොර එලිපත්තට හේත්තු වී හිස් බැල්මකින් ඈතබලා සිටිනු ඔහු දුටුවේය.

පළමු යකඩ දොරින් බැස ගිය පසු, මහලු මුරකරු පහත් හඬින් කතා කළේය. “නායකතුමා සියල්ලන්ටම මිත්‍රශීලී, කරුණාවන්ත බව පෙනුනත්, ඔබ විශ්වාස කරනවද ඔහු තමයි වයසක බයි ගේ සිරුරේ, සිදුරු හතකට ඇණ ගැහුවේ?”

තරුණ මුරකරුවා කම්පනයෙන් ඔහු දෙස බැලූ අතර සුදු හිසකෙස් ඇති මහලු මිනිසා සුසුම්ලෑවේය.“ඔබට තවමත් නොතේරෙන බොහෝ දේවල් තියෙනවා. ‘ස්වර්ගයේ කවුලුවට’ (ටියැන් චුවාං)  ඇතුලත් වුනාට පස්සෙ ඒකෙන් ගැලවෙන්න ක්‍රමයක් නෑ. පැන ගියොත් අවසාන ප්‍රතිඵලය එක්කෝ මරණය නැත්නම් සම්පූර්ණයෙන්ම ආබාධිතයෙකු වීම”

රොන්ග් ජියා පාලන සමයේ සිව්වන වසර වන විට, ‘ස්වර්ගයේ කවුලුව’යන නම ඇසීම පවා මුළු අධිකරණයම භීතියෙන් සලිත කරන්නක් විය.එය අධිරාජ්‍යයාට පමණක් පක්ෂපාතී වූ ඝාතකයන්ගේ හා බුද්ධි තොරතුරු රැස්කරන්නන්ගේ සංවිධානයක් විය.ඔවුන්ගේ සංඛ්‍යාව ,ඔවුන් සිටින ස්ථානය හෝ කෙතරම් දුරට ඔවුන්ගේ බලය ව්‍යාප්තව පවතියේද යන්න පිලිබදව කිසිදු තොරතුරක් නොතිබුණි. ස්වර්ගයේ කවුලුව පිහිටුවන ලද්දේ හේ ලියෑන් යී අධිරාජ්‍යයා ඔටුන්න හිමි කුමරුව සිටියදීය.මේ වන විට එය සම්පූර්ණයෙන්ම ව්‍යුහගත වී දැඩි ලෙස නියාමනය කර තිබුණි.එහි ප්‍රථම නායකයා, සීජී නිකායේ (ඍතු සතරේ කදුකර නිකාය) හිටපු ස්වාමියා, නීලවර්ණ වස්ත්‍රධාරී තරුණයා චෞ ෂීශු ය.

ස්වර්ගයේ කවුළුව තුළ තිබුනේ, අධිකරණ හෝ ග්‍රාමීය ගැම් ගැටලු පිළිබඳ රහස් නොවේ.එනිසාම එම රහස් පිටතට යාම වැලැක්වීමට එහි තිබූ එක් රීතියක් වූයේ, යමෙකුට සංවිධානයෙන් ඉවත් වීමට අවශ්‍ය නම් එක්කෝ ඔවුන් මිය යා යුතු විය නැත්නම් සිදුරු හතකට ඇණ ගැසීමට ඉල්ලා සිටිය යුතු විය.

“ශාරදයන් තුනකට ඇණ සතක් (2) ”දඬුවමෙන් සිදුවන්නේ ආද්‍යාත්මික බලයෙන් යම් පුද්ගලයකුගේ සිරුරේ ඉහල කොටසේ ඇති වැදගත්ම කටු චිකිත්සක ලක්ෂ්‍ය හතට විෂ සහිත ඇන ගැසීමයි.ඉන් ඔවුන්ගේ මෙරිඩියන් අට අවහිර කොට, කතා කිරීමට හෝ චලනය වීමට ඇති හැකියාව සහ ඔවුන්ගේ සටන් කලා කුසලතා වන් අඩපණ කරයි.වසර තුනකට පසු, විෂ සම්පූර්ණයෙන්ම ඔවුන්ගේ අභ්‍යන්තර අවයව වලට පැතිරී ගොස් මියයනු ඇත.ඔවුන් එම වසර තුන තුළ අරමුණක් නොමැතිව තම ජීවිතය ගත කළයුතු අතර, එම අත්දැකීම මරණයට වඩා දරුණු විය.

නමුත් එසේ වුවත්,තවමත් සමහරුන් එතරම් වේදනාවක් විද, ශාකමය තත්ත්වයට(3) පත්වී හෝ ස්වර්ගයේ කවුලුව හැර යාමට ස්වේච්ඡාවෙන් කැමැත්තෙන් සිටියහ.ඔවුන්ට ලැබෙණ ඒ අවුරුදු තුන ඔවුන් ලද ලොකුම අනුග්‍රහය විය.

සියල්ලන්ම ඉවත් කිරීමෙන් පසු, චෞ ෂීශු කුඩා සිර මැදිරියට ඇතුලුව දොර වසාගත්තේය.දෑත් පිටුපසට කරගෙන මඳ වේලාවක් ගැඹුරු සිතුවිලිවල අතරමංව, සිරකුටිය පුරා සක්මන් කල ඔහු අවසානයේ ඇන සහිත කුඩා පෙට්ටියක් ගෙන කුටියේ මුල්ලක නතර වූයේය.එම බිහිසුණු ඇනවලින් මල් සුවද මෙන් නොව කටුක ගන්ධයක් වහනය විය. චෞ ෂීශු ගැඹුරු හුස්මක් ගෙන ඔහුගේ සළු උනා දැම්මේය.

ඔහුට මනාව ගොඩනැංවූ කඩවසම් සිරුරක් තිබෙන බව පෙනුනත් සළු ඉවත් කළ පසු, හෙලිවන්නේ වියැකී ගිය ශරීරයකි. ඔහුගේ වෑරුණු උඩුකයේ බොහෝ කලකට පෙර දැමූ බව සිතිය හැකි ඇණ හයක් මස් සමඟ එක් වී පැවතින.

ඔහු තම ශරීරය දෙස බලා, තමාටම සමච්චලයෙන් සිනාසෙමින් අසල තිබූ පිහියක් අතට ගත්තේය. යන්තමින් දත්මිටි කාගෙන ඔහු ඇනවල ඇලී තිබූ මස් තමාගේ මස් නොවන සේ කපා දැම්මේය.ඔහුගේ පපුව ඉක්මනින් ලේ වලින් තෙත් වූ නමුත් ඇන හය නැවතත් අලුත් විය.

යමක් නිදහස් වූවාක් මෙන්,ඔහු වේදනාවෙන් කෑගැසුවේය, පාලනය කළ නොහැකි ලෙස වෙව්ලමින් ඔහු දුර්වල ලෙස කෙළවරේ බිත්තියට හේත්තු වී සෙමෙන් පහළට ලිස්සා ගියේය.ඔහුගේ තොල් මාරාන්තික ලෙස සුදුමැලි වී හදිසියේම කම්පනයට පත් විය.ඇස් පුළුල්ව විවර ව පසුව සෙමින් වැසීගියේය. හිස එක පැත්තකට ඇඹරී ගියේය.සුදුමැලි වී ලේ වලින් වැසී ගිය ඔහු මළ සිරුරක් මෙන් නිශ්චල විය.

රැය පහන් වන තුරු කුටියේ කොනක දඟර ගැසී සිටි චෞ ෂීශු නැගිටීමට උත්සාහ කළේය.නමුත් ඔහුගේ දුර්වල කකුල් ඔහුව නැවතත් බිමට ඇද දැම්මේය.දෙවන උත්සාහයෙන් පසු තරමක් නැගී සිටීමට සමත් වූ ඔහු වතුරේ පෙගවූ රෙදි කැබැල්ලකින් පපුවේ ඇති ලේ ප්‍රවේශමෙන් පිස දැමීය.උනා දැමූ සලුව නැවත පොරවාගෙන තවත් ඇණයක් සිවුරු අතර සගවාගෙන ඔහු කුටියෙන් පිටව ගියේය.

සිරගෙයින් පිටව මල්පෙති සහ හිම මතින් ඇවිද ගිය චෞ ෂීශුට දැනුනේ ලේ දුර්ගන්ධය පවිත්‍ර කරමින් සැහැල්ලු සුවඳක් තමා තුළ ගැඹුරට ගිලී යන බවයි.මල් සුවඳ විඳිමින්, නොදැනුවත්වම සිනහවක් පාමින් මල් ගස යට ඔහු මද වේලාවක් සිටියේය.

නැවත සුසුම්ලමින් ආපසු හැරුණු ඔහු පහත් හඩින් කතා කළේය. “කවුරුන්හෝ සිටිනවද?”

කළු ඇඳුමින් සැරසුණු අයෙක් පැමිණ, හිස නවා ආචාරකොට නියෝගය ලැබෙනතෙක් බලා සිටියේය. චෞ ෂීශු ඔහුට අඳුරු පැහැති විධාන ටෝකනයක් ලබාදුන්නේය, "උතුමාණන් හමුවීමට මා සමඟ එන ලෙස ප්‍රධානී ඩුවාන් පෙන්ජුට කියන්න."

ටෝකනය ගත් සැනින් ඔහු පිටවගියේය.

චෞ ෂීශු ගේ නියෝග යටතේ පමණක් ක්‍රියාත්මක වූ ප්‍රධානී ඩුවාන් පෙන්ජු , චෞ ෂීශු විසින්ම උසස් කල දක්ෂ මෙන්ම අභිලාෂකාමී පුද්ගලයෙක් විය.

ඇතැම් විට, චෞ ෂීශු මෙම මිනිසා තුළ තමාගේ තරුණ අනුවාදය දුටුවේය.

ඉක්මනින්ම ටෝකනය ‍රැගෙන ඩුවාන් පෙනී සිටියේය.ඔහු සිටියේ මදක් ව්‍යාකූලවයි.සංවිධානයේ පුද්ගලයින් තමන් ගැන හෙළි කළේ කලාතුරකිනි එබැවින් ඔවුන්ගේ නායකයා හැරුණු විට, උතුමාණන් බැහැ දැකීමට ඔවුන්ට නිතර අවස්ථාව නොලැබුණි.

චෞ ෂීශු වැඩි යමක් කීවේ නැත, නමුත් ඔහුට උදේ ආහාරය සඳහා සිටීමට ඉඩ දුන්නේය.

මාලිගයට යන අතරමගදී ඩුවාන් තම ස්වාමියාගේ අරමුණ කුමක්දැයි හරියටම නොදැන සිටියත් ඔහු නිහඬවම චෞ ෂීශුව අනුගමනය කළේය.

අධිරාජ්‍යයා හමුවට පැමිණෙන විටත් ඔවුන්ව බලාපොරොත්තුවෙන් සිටි හේ ලියෑන් යී අධිරාජ්‍යයා වහාම ඔවුන්ව ඇතුළට කැදවීය.

ආචාර කිරීමෙන් පසු චෞ ෂීශු ඔහුගේ කබායෙන් උණ බටයක් ගෙන අධිරාජ්‍යයා වෙත ඉදිරිපත් කළේය."උතුමාණනී, මෙයයි අවසාන මෙහෙයුමේ ප්‍රතිඵලය."

එය ලබා ගත් නමුත් එය පිරික්සා බැලීමට හෙතෙම ඉක්මන් නොවීය. ඒ වෙනුවට ඔහු විමසිලිමත් දෑසින් චෞ ෂීශු දෙස බලා නළල රැලි ගන්වාගත්තේය. “ඔබ මෑතක සිට එතරම් සුවයෙන් සිටින බවක් පෙනෙන්නේ නෑ.රාජකීය වෛද්‍යවරයා මුණ ගැසෙන එක වැදගත් වේවි.ඔබේ තරුණ ශක්තිය මතම එල්ලී සිටිමින් අභ්‍යන්තර තුවාල නොසලකා හැරීම නවත්වන්න ”

හිස සලා එකග නොවුනත්,සිනහවක් පෑ චෞ ෂීශු පිළිතුරු දුන්නේය."උතුමාණන්ගේ කනස්සල්ලට මම සුදුසු නැහැ"

“ඇයි පෙන්ජු ද මෙහි සිටින්නේ?” අධිරාජ්‍යයා ඩුවාන් පෙන්ජු දෙස බලා විස්මයෙන් ඇසුවේය. “මම ඔබව අවසන් වරට හමුවෙලා බොහෝකලක් දැන්.ඔබ තවමත් හොද ප්‍රකෘතිමත් සුවයෙන් සිටිනබව පෙනෙනවා.

ඩුවාන් දෑස් සිහින් කොට සිනාසුණේය, “මහෝත්තමයාණන්ගේ සිතුවිලි තුළ මම තවමත් සිටීම මට මහත් ගෞරවයක්."

චෞ ෂිශුට වාර්තා කිරීමට තවත් යමක් ඇති බව හේ ලියෑන් දැනුනි.එනිසා හෙතෙම මුලින්ම උණ බටයෙන් පිටතට ඇදගත් කුඩා සටහනට අවධානය යොමුකලේය. ඔහුගේ මුහුණේ ඉක්මනින් සිනහවක් ඇදීගිය අතර ඔහු චෞ ෂීශු වෙත හිස එසවීය. “මෙහෙයුම අකුරටම ක්‍රියාත්මක වෙලා.මේ වතාවේ ඔබට අවශ්‍ය ත්‍යාගය කුමක්ද ෂීශු?”

චෞ ෂීශු හදිසියේම අධිරාජ්‍යයා ඉදිරියේ දණින් වැටුනේය.තමන් කුමක් කළ යුතු දැයි සිතාගත නොහැකි වූ ඩුවාන් පියවර කිහිපයක් පිටුපසට ඇදුනේය.

හේ ලියෑන් යී නළල රැලිගන්වාගෙන විමසුවේය."ඔබ කුමක්ද කරන්නේ?"

චෞ ෂීශු හුස්ම හිරවීමට ආසන්නව සිටියත් මෘදු හඩින් පිළිතුරු දුන්නේය. "මම ඔබතුමාගෙන් එක් වරප්රසාදයක් පමණක් ඉල්ලා සිටිමි."

අධිරාජ්‍යයාට සිනාපහල විය. “දණ ගැසීමට අවශ්‍ය නෑ.මේ ජාතිය වෙනුවෙන් , මා වෙනුවෙන් ජීවිතය පරදුවට තබන ඔබ සිතන්නේ මා ඔබේ අශාවන් නොදේවි කියාද? නැගිටලා කතා කරන්න."

චෞ ෂීශු තවමත් දණින් වැටී සිටිමින්ම ඔහුගේ උඩුකය පමණක් කෙළින් කළේය.නිහඬවව ඔහු තමන්ගේ ඝන සිවුරුවල ඉදිරිපස ස්ථර ඉවත් කරනවිට ලේ දුර්ගන්ධය වහනය වන්නට විය.ඔහුගේ මෑතක ඇති වූ තුවාලවලින් නැවතත් ලේ ගලමින් පැවතිණ.

“ෂීශු !!!” අධිරාජ්‍යයා තම අසුනෙන් නැගිට්ටේය.

ඩුවාන් පෙන්ජු තුශ්නිම්භූතව බලා හුන්නේය.

චෞ ෂීශු ඔහුගේ සිහින් අත්ල විවෘත කරන විට එහි තනි ඇණයක් රැඳී තිබුණි. “මහෝත්තමයාණනි!, මා විසින්ම එයින් හයක් ලා ගතිමි.හත්වන ඇණයෙන් පසු මට තවදුරටත් රාජකීය කටයුතු හැසිරවීමට නොහැකිවේවි.මම මෙයින් සමුගැනීමට පැමිණියෙමි. මගේ ඉල්ලීම ඉටු කිරීමට ඔබවහන්සේ පෙන්ජුට ඉඩ දෙන ලෙස පමණක් ඉල්ලා සිටිමි.”

වචනයකුදු පිටකර ගත නොහැකිව අධිරාජ්‍යයා ගොලුවිය.බොහෝ වේලාවකට පසු, කලකිරුණු ලෙස වාඩි වී, සිවිලිමේ බාල්ක දෙස බලාගෙන හෙතෙම මුමුණන්නට වූයේය."යූන් ශින්ග් සිටින්නේ බොහෝදුර වයඹ දෙසයි, බෙයුවාන්... බෙයුවාන් ජීවතුන් අතර නෑ, දැන් ඔබත් මා හැර යනවද?"

චෞ ෂීශු නිහඩවම හුන්නේය.

ප්‍රකල්පනයෙන් පසු සුසුම්ලමින් හේ ලියෑන් නැවත මිමිණුවේය. “මම ඇත්තටම තනිවෙලා නේද?”

චෞ ෂීශු තවදුරටත් පවසන්නට වුයේය. “මහෝත්තමයාණනි! ඔබ වහන්සේ ස්වර්ගයේ කවුළුව ගැන කරදර විය යුතු නැත. පෙන්ජු වසර ගණනාවක් තිස්සේ මට සහය වුනා. මට ඔහුගේ හැකියාව ගැන විශ්වාසයි.....”

 පෙන්ජු බාධා කළේය."මගේ ස්වාමීනි! එසේ පවසන්න එපා. මට කවදාවත් එවැනි චේතනාවන් තිබුණේ නැහැ... ඔබට ... ඔබට බැහැ ... "

“ඒවා සරත් සෘතු තුනක් සඳහා සිදුරු හතකට ඇතුල්කරන ඇණ, මම වසර තුනකට පසු මිය යාවි. දුන්න දැනටමත් ඇද අවසන් දැන් එය නවතින්නේ නැහැ --" චෞ ෂීශු රහසින් කොදුලේය.

ඔහු තවමත් අධිරාජ්‍යයාට හිස නවාගත්වනම සිටියේය."දේවයන් වහන්ස! කරුණාකර මා ඔබගේ දාසත්වයේ සිටි කාළය සලකා මගේ පැතුම ඉටු කර දෙන්න."

හේ ලියෑන් යී ලෙයින් පෙගී සිටි මිනිසා දෙස මොහොතක් බලා සිටියේය. ඒමොහොතේ මේ සාධාරණ අධිරාජ්‍යයා සිතන්නේ කුමක්දැයි කිසිවෙකු දැනසිටියේ නැත.ඒ වසර ගණනාව පුරා පැවති යුධ ගිනිදැල්, කටුක අරගලයන් අවසානයේ ඔහු සිංහාසනය හිමිකරගත්තද, ඔහු වටා සිටි සියල්ලන්ම අභාවප්‍රාප්ත වී, ඔහුව තනි කළෝය.

මේ ලෝකයේ නොවැළැක්විය හැකි දේවලින් ගැලවීමට හෝ අත් හැරීමට කිසිවෙකුට නොහැක.

බොහෝ වේලාවකට පසු ඔහු දෑස් පියා ගත්තේ අත වනමින්ය.

චෞ ෂීශු ගේ තොල් කොනින් සිනහවකින් නැඟී ආයේය, "මහෝත්තමයාණනි! මා ඔබට කෘතඥ වෙනවා."

දැඩි චිත්තවේගීය කැළඹීමෙන් ඔහුගේ අසනීප සුදුමැලි සම රතුවිය.ඉමහත් ප්‍රීතියෙන්, ඔහු ඩුවාන් වෙත හැරී, "එය කරන්න" යනුවෙන් කියා ඔහුගේ අත්ලමත සත්වන ඇණය තැබුවේය.

ඩුවාන් පෙන්ජු මද වේලාවක් පසුබට විය.අනතුරුව දෙතොල් සපාගත් ඔහු,රක්ත වර්ණ භයානක වස්තුව තම ස්වාමියාගේ සිරුරට ඇතුල් කලේය. වසර ගණනාවක් සාක්ෂි දැරීමෙන් පසු,  ශක්තිමත්ම මිනිසා පවා බිය වී කෑ ගසන තරමට මෙම ක්‍රියාවලිය මහත් වේදනාවක් ගෙන දෙන බව ඔහු දැන සිටියේය.නමුත් ඉදහිට, ඇසෙන නොඇසෙන මට්ටමින් නැගුණු කෙදිරිළි හඩ හැරුණුකොට චෞ ෂීශු නිහඩව සිටියේය.ඔහුගේ සිරුර යන්තමින් වෙව්ලන්නට වුවත් තවමත් ඔහු කෙලින් හුන්නේය.

ඒ කෙඳිරිලිවල පවා ප්‍රීතිය ගැබ් වී ඇති බවක් පෙනෙන්නට තිබුණි.ඩුවාන්ට සිතුනේ තම ස්වාමියා පිස්සු වැටී වියයුතු බවයි.

චෞ ෂීශු බොහෝ වේලාවක් නිශ්චලව සිට, කඩදාසි මෙන් සුදු වූ මුහුණින් හේ ලියෑන් යී දෙසට හැරුනේය.

හිරිවැටීමක් සිරුර තුලට රිංගා යාමත් සමග ඔහුගේ සිරුරේ ශක්තිය කෙමෙන් කෙමෙන් හීනවන්නට විය.ඔහුගේ අවසන් වදන් වූයේ,"මහෝත්තමයාණනි,ඔබවහන්සේ ගැන සැලකිලිමත් වන්න"යන්නයි.අධිරාජ්‍යයාගෙන් පිළිතුරක් බලාපොරොත්තු නොවීම ඔහු එතැනින් පිටව ගියේය.

වසර ගණනාවක් පුරා උසුලාගෙන ගිය බර පිහාටු මෙන් සැහැල්ලු වූ බවක් ඔහුට දැනෙන්නට විය.

මොහොතකට ඔහුගේ කැලිසේයාව(5) දිප්තිමත් වුවත් ඔහු වහාම හෝඩුවාවක්වත් නොමැතිව අතුරුදහන් විය.

 

(1)   Meihua(梅花) - plum blossom ශීත ඍතුවේ අගභාගයේ සහ වසන්තයේ මුල් භාගයේ පිපෙන සුවදවත් මලක් වන මෙය චීනයේ ජාතික පුශ්පයයි.

(2)    ශාරදයන් තුන - සරත් සෘතු තුනක්.මෙය වසර 3 ක් ගැන සඳහන් කරයි.( පුරාණ කාලයේ වසර ගණන් කරනු ලැබුවේ සරත් ඍතු ගණන අනුවය

(3)    内力 (nèilì) සටන් කලාකරුවෙකුගේ ශරීරය තුළ වගා කරන ලද ශක්තිය

(4)    Coma - කෝමා තත්වය

(5)    Silhouette - දීප්තිමත් පසුබිමකට එරෙහිව සීමා කළ ආලෝකයේ පෙනෙන කෙනෙකුගේ හෝ යම් දෙයක අඳුරු හැඩය